Geçen yıl şaşırtıcı derecede kaliteli oluşuyla herkesi şaşırtan "One Shot"tan sonra yönetmen James Nunn ve Scott Adkins ikilisinin bir önceki işbirliklerini izlemeyi kafaya koymuştum ama ancak mümkün oldu. Aslında ikilinin beraber çalıştığı ilk yapım "Green Street Hooligans" serisinin 2013 tarihli üçüncü filmi "Underground" ama o seri hakkında sıfır malumatım olmasından mütevellit hiç bulaşmayıp direk bu filme daldım.
Güvenlik görevlisi olarak görev yapan Martin Parker'ın (Adkins), kızıyla beraber yaşadığı ev bir gün maskeli bir takım serserinin saldırısına uğrar. Adamlar yanlışlıkla bu eve girmişlerdir ama Parker ile kızı yüzlerini gördükleri için onları öldürmeleri gerektiğine kanaat getirirler. Bu noktada kızını kurtarmak isteyen baba, içindeki ninjayı ifşa edip heriflerin alayını haklar ama bu ulusal basına manşet olmasını ve kızının da kendisinden uzaklaştırılmasını beraberinde getirir. Bu noktada öğreniriz ki Parker aslında McKenzie isminde eski bir ajandır ve geçmişte gizli görevle şebekesine sızdığı Charles Cooper'dan (James Cosmo) gizlenmek için farklı bir kimliğe bürünmüştür. Açığa çıktığında Cooper'ın ilk işi McKenzie ve kızının peşine Bishop (Stu Bennett) isminde usta bir suikastçi takmak olurken McKenzie de Cooper'dan önce kızına ulaşmak için canını dişine takar.
Sonda diyeceğimi başta söylemek pahasına da olsa beklediğimi bulamadığım bir yapım oldu "Eliminators". Bir DTV filmine göre resimleri, yapım kalitesi vs. fena değil aslında, hikayesi de sürükleyici sayılır. Adkins tekmelerinin şaşaasından çoğu zaman göz ardı edilen aktörlük yeteneğini gösterme şansı yakalamış. Kötü adam kategorisinde de James Cosmo gibi usta bir isim ağırlığını hissettirirken güreşçi eskisi Wade Berrett, ya da gerçek adıyla Stu Bennett da heybetine nispetle hantallıktan uzak oluşu ve ortalamanın üstü oyunculuğu ile Adkins'e ideal bir rakip olmuş. Bu artılarına rağmen sonuçta herkes gibi ben de bir Scott Adkins filminin karşısına hikayesi için değil aksiyonu için oturuyorum ve o manada aradığımı bulamadım açıkçası. Yönetmen James Nunn özellikle dövüş sahneleri bazında ele alındığında çok aksiyon filmi yönetmeni bir insan değil. "One Shot" da tekmelerden ziyade silahların konuştuğu bir filmdi ama orada gerçek zamanlı bir hikayeyi tek çekimle anlatma konseptinden azami bir şekilde faydalanıyordu. Burada öyle bir şey yok, dolayısıyla elimizde kalan iki üç göze batan dövüş sahnesi ve iz bırakmayan bir iki silahlı çatışma. Çoğu Adkins filminde olduğu gibi dövüş koreografisi burada da Tim Man'e teslim ama ben hala kendisinin işçiliğine çok ısınabilmiş değilim. Bu konularda işinin ehli bir yönetmenle çalıştığında daha kaliteli işler çıkaran bir isim muhtemelen ve Nunn değil o. Burada da Adkins'in bir teleferikte iki kişiyle kapıştığı sahne ve Stu Bennett'la boğuştuğu iki ayrı bölüm var en göze batan. Hiç biri çok kötü çekilmiş değil, hatta Adkins'in alamet-i farikası uçan tekmelerini izleme şansımız da oluyor ama gene de şöyle bir "hah, süper olmuş" diyerek izleyemiyorsunuz. Bilmiyorum, belki de "Undisputed"ları falan izledikten sonra Adkins'in her yeni işinde benzeri bir tat almayı umuyoruz ve bu manasız olduğu kadar adaletsiz de aslında ama işte göz bir kere görünce gönül de arıyor. Yani kötü film değil "Eliminators", sadece Adkins'in en iyi işi değil.
