Jai White'ın canlandırdığı Case Walker'ın, üçüncü sınıf dövüşlerde kendini göstermeye devam ederken eski dostu, yeni şampiyonlardan Brody tarafından yapacağı bir karşılaşmaya hazırlanmasına yardım etmesi için Tayland'a davet etmesiyle başlıyor film. Bundan sonrası Brody'nin bağımlılık problemleri, menajeri ile Case'İn yakınlaşması, antrenman kampındaki gençlerin Case'den yardım istemeleri, salonda kendi kendine idman yapan Tayland'lı kız vb. birçok ayrı ve birbiriyle çok da alakası olmayan kollardan akmaya başlıyor hikaye. Ne senaristin ne de White'ın bunları birbirine bağlama gibi bir derdi yok, ama her biri kendi çapında bir finale sahip oluyor film bittiğinde. Zaten bu filmleri hikayesi için izlemiyoruz, o yüzden çok da şikayet edecek bir şey yok. Zaten dağınık mağınık da olsa, bir şekilde akmayı başarıyor film ve bunun yegane sebebi Jai White. Bir önceki filmde diğer karakterleri öne çıkarıp kendini geriye çeken aktör burada ön plana kendini koymuş, iyi de yapmış. Önceki filmdeki kibirli bir şekilde yansıttığı karakteri burada daha alçakgönüllü ve -özellikle gerçek hayattaki karısı Gillian White tarafından canlandırılan menajerle olan ilişkisi üzerinden ilerleyen bölümlerde- yer yer utangaç bir şekilde canlandıran aktör filmi bu şekilde sırtlamayı başarıyor.
"Undisputed 3"den tanıdığımız Larnell Stovall bir önceki filmde olduğu gibi burada da dövüş koreografisinden sorumlu. Gerek kendisinin gerekse de White'ın dövüş mevzu bahis olduğunda yeteneklerinden şüphem yok, muhtemelen çekim için kendilerine verilen bir gıdım sürede ellerinden gelenin en iyisini yapmaya gayret etmişlerdir. Öte yandan etkileyen faktörler ne olursa olsun neticede dövüş sahnelerinin "yeterli"den daha fazla bir şekilde betimlenecek bir tarafı yok, burası da bir gerçek. Gene de sonuçta heybetine oranla bir hayli kıvrak adam dövebilen White'ı izlemek her daim keyifli. Gerçi burada karşısına çıkan adamlar kendisinden daha iri kıyım çoğunlukla. Josh Barnett midir nedir, eski güreşçiymiş, bir tek o çok battı benim gözüme. Oyunculuğu neyse, bir noktaya kadar idare ediliyor da, yegane dövüş sahnesindeki hantallığı yadırgatıyor kendini. "Boyka:Undisputed"un final boss'ları Brahim Chab ve devasa Nathan Jones, "Triple Threat"daki kötü İngilizcesi ile nedense aklımda yer etmiş JeeJa Yanin gibi tanıdık simalar var neyse ki, daha iyiler. Bir de Tony Jaa var, kendisini makaraya alan performansıyla kısa da olsa filmde kendini belli ediyor. Son tahlilde meraklısına sıkılmadan vakit geçirtecek,sonra da çok hatırlanmayacak bir yapım, Michael Jai White meraklılarına hitap ediyor daha ziyade.
