Gary Tunnicliffe "Hellraiser" serisi, "Lord of Illusions" gibi kült korku filmlerindeki çalışmalarıyla nam yapmış bir makyaj sanatçısı ama nasıl olmuş da
"Jack and The Beanstalk" ve bunun gibi çocuk filmlerinde yönetmenlik yaparken bulmuş kendini anlamak güç ama 4 filmlik yönetmenlik kariyerinin yarısı bunlardan müteşekkil. Bu film zaten tam olarak kimin için yapılmış, ne amaç güdülmüş onu da anlamak güç ya, bugün varlığı çoğu kimse tarafından hatırlanmayan filmlerden biri daha.
Klasik "Hansel ve Gretel" masalını bilen bilir, bir hayli karanlık ve vahşi bör anlatıdır aslında, bu filmde onun esamesi yok. Birini o zamanlar muhtemelen 7-8 yaşlarında olan bir Dakota
Fanning'in canlandırdığı iki çocuğa babaları
.jpg)
yatmadan önce bu masalı okumaya karar veriyor, akabinde de masalı izliyoruz ki burada da Gretel'i bugünün hızlı rockçısı Taylor Momsen canlandırmakta. Masalın bitiminde twist kabilinden eklenen ufak bir sürprizin yanısıra bol miktarda 2000'ler başı popüler kültürüne yönelik referanslar yapılmış güncellik namı hesabına, kung fu yapan kum adamlardan tutun da mağarasına yolu düşenleri tuzağa düşürmek için kullanacağı ekipmanlarını izlediği televizyon programlarına göre belirleyen trollere
.jpg)
kadar... Muhtemelen modern zamanda bir babanın ağzından anlatıldığı için babanın kendince eklemeler yaptığını varsaymamız istenmiş ki filmin masalın özündeki karanlıktan uzaklaşıp daha eğlenceli bir hale büründürülmesinin altyapısı da oluşmuş bu vesileyle. Yukarıda saydığım karakterlerin yanı sıra orjinal hikayede yer aldığını zannetmediğim ağaç perisi ve öcü gibi figürler de çeşitlilik teşkil etsin diye hikayeye eklemlenmişler böylelikle ve gene yukarıda bahsettiğim üzere bir hayli modernize edildiklerinden filmin esas kahrmaanları Hansel ve Gretel'dan daha fazla ön plana çıkıyorlar. Zaten tasarımları noktasında da yönetmen Tunnicliffe esas uzmanlığını konuşturmuş ve akılda kalmayı başaran bir makyaj çalışmasına imza atmış, filmin genel çocuksu havasına ters düşecek kadar neredeyse. Velhasılı meraklısı dışında kimseye çok hitap edeceğini zannetmediğim, her manada yapıldığı dönemin ürünü bir çalışma "Hansel and Gretel".
Gary Tunnicliffe "Hellraiser" serisi, "Lord of Illusions" gibi kült korku filmlerindeki çalışmalarıyla nam yapmış bir makyaj sanatçısı ama nasıl olmuş da "Jack and The Beanstalk" ve bunun gibi çocuk filmlerinde yönetmenlik yaparken bulmuş kendini anlamak güç ama 4 filmlik yönetmenlik kariyerinin yarısı bunlardan müteşekkil. Bu film zaten tam olarak kimin için yapılmış, ne amaç güdülmüş onu da anlamak güç ya, bugün varlığı çoğu kimse tarafından hatırlanmayan filmlerden biri daha. 
Klasik "Hansel ve Gretel" masalını bilen bilir, bir hayli karanlık ve vahşi bör anlatıdır aslında, bu filmde onun esamesi yok. Birini o zamanlar muhtemelen 7-8 yaşlarında olan bir Dakota 
Fanning'in canlandırdığı iki çocuğa babaları .jpg)
yatmadan önce bu masalı okumaya karar veriyor, akabinde de masalı izliyoruz ki burada da Gretel'i bugünün hızlı rockçısı Taylor Momsen canlandırmakta. Masalın bitiminde twist kabilinden eklenen ufak bir sürprizin yanısıra bol miktarda 2000'ler başı popüler kültürüne yönelik referanslar yapılmış güncellik namı hesabına, kung fu yapan kum adamlardan tutun da mağarasına yolu düşenleri tuzağa düşürmek için kullanacağı ekipmanlarını izlediği televizyon programlarına göre belirleyen trollere 
.jpg)
kadar... Muhtemelen modern zamanda bir babanın ağzından anlatıldığı için babanın kendince eklemeler yaptığını varsaymamız istenmiş ki filmin masalın özündeki karanlıktan uzaklaşıp daha eğlenceli bir hale büründürülmesinin altyapısı da oluşmuş bu vesileyle. Yukarıda saydığım karakterlerin yanı sıra orjinal hikayede yer aldığını zannetmediğim ağaç perisi ve öcü gibi figürler de çeşitlilik teşkil etsin diye hikayeye eklemlenmişler böylelikle ve gene yukarıda bahsettiğim üzere bir hayli modernize edildiklerinden filmin esas kahrmaanları Hansel ve Gretel'dan daha fazla ön plana çıkıyorlar. Zaten tasarımları noktasında da yönetmen Tunnicliffe esas uzmanlığını konuşturmuş ve akılda kalmayı başaran bir makyaj çalışmasına imza atmış, filmin genel çocuksu havasına ters düşecek kadar neredeyse. Velhasılı meraklısı dışında kimseye çok hitap edeceğini zannetmediğim, her manada yapıldığı dönemin ürünü bir çalışma "Hansel and Gretel".