Coen'lerin ta 1985'te kariyerlerinin başlarında yazdıkları senaryolardan biri olup daha iyi bir prodüksiyon kalitesine sahip olsun diye kendilerine iyi bir bütçe teslim edilecek kadar isim yapana değin bekletmeyi tercih ettikleri bir senaryoymuş "Hudsucker Proxy". Yaptıkları ilk 4 filmle büyük bir hayranları haline gelen Joel Silver sayesinde muratlarına ermişler nihayet. Coen'lerin ahbapları Sam Raimi ile 3 ayda beraber yazdıkları senaryo ekibin izleyerek büyüdüklerini söyledikleri 40'lı ve 50'li yıllarda yapılan bir nevi şirket komedisi olarak nitelendirilebilecek filmlerden esinlenmeymiş. Mevzubahis filmlere dair fikri olmayan bir izleyici olarak bu yapımlardan ne kadar besleniyorlar ne kadar uzaklaşıyorlar bilemiyorum ama fikri olan bir izleyici olsaydım bu filmden daha fazla keyif alırdım gibi geliyor orası kesin.
Kurucusunun intiharı ile bunalıma giren Hudsucker Holding'in Sidney Mussburger'in (Paul Newman) başını çektiği yönetim kurulu, düşüşte olan hisseleri dibe vurdurup bu noktadan satın alarak yükselişe geçtiğinde kara geçmek gibi bir plan yaparlar. Bu dip noktasını görmek için en ideal çözümün şirketin başına avanağın birini geçirmek olduğuna kanaat getiren Mussburger yeni işe başlayan Norville (Tim Robbins) ile karşılaştığından aradığını bulduğundan emindir. Fakat Norville'ine hem göründüğünden daha saf hem de göründüğü kadar saf olmaması gerçeğine kaderin birkaç cilvesi de eklenince işler hiç de beklediği gibi gitmez.
Eastwood'un başka bir işle çakışması nedeniyle reddetmek durumunda kaldığı Mussburger rolünde Paul Newman filmin en büyük kozuyken gerek ciyak sesli konuşması gerekse de kullandığı vücut diliyle yaman gazeteci ve Norville'in kırığı rolünde Jennifer Jason Leigh de filmin en zayıf halkası. Coen sinemasının azılı meraklılarına uygun bir çalışma, aksi takdirde sanmıyorum sarsın.