Geleceği parlak bir futbol oyuncusuyken okulundaki bir kız tarafından tecavüzle suçlanınca kendini cezaevinde bulduğu yetmemiş gibi profesyonel futbol hayalleri de komple kaybolan Brian Banks cezaevinden çıktıktan sonra iş bulmakta bile sıkıntı çekerken ifticasının kendisiyle Facebook üzerinden iletişim kurması üzerine tekrar giriştiği hukuk mücadelesinde avukatının yardımıyla ismini aklayarak hayatını tektar kazanabilmiş. "Metoo" mevzularının zirve olduğu bir dönemde tecavüzle itham edilen bir adam hakkında film yapmak kötü bir fikir gibi görünse de filmde yer olan olayların gerçekten yaşanmış olması seyirci nezdindeki olası bir yadırgamanın önüne geçmekte etkili. Öte yandan filmin gişe performasına bakınca kaç kişinin bu filmi izlemeye meraklı ve gönüllü olduğu da ayrı tartışma konusu. Tüm bunlardan bağımsız yaklaşılıdığında haksız yere sistemin gazabına uğramış bir adamın etkileyici öyküsü burada anlatılan. Başrolde yer alan Aldis Hodge parlak bir gelecek hayali kurarken yapmadığı bir şey için kendini hapiste bulan Banks'in kızgınlığını ve kederini perdeye aktarmakta başarılı. Kısa süreli belirse de Banks'e tesiri cihetinde büyük bir rolü olan Morgan Freeman'ın canlandırdığı karakterin yol göstericiliği sayesinde içine düştüğü bunalımdan bir nebze kendini çıkarabilen ve hapisi arkasında bırakabilen Banks dışarı çıktığında da hayatın içerdekinden daha iyi olmayacağını idrak ettiğinde tekrar bir karanlığa sürüklenmeye başlıyor. Neyse ki kaderi bu sefer yüzüne gülüp iftiracısının yalanları Greg Kinnear tarafından büyük bir ustalıkla hayata geçirilen avukatı sayesinde açığa çıkıyor. Shadyac'in komedi dışına ilk çıktığı film bu olmasa da önceki denemelerinde ("Patch Adams", "Dragonfly") çok da başarı sağlayamamıştı. Banks'in hikayesini kendini yeniden inşa ettiği dönem sonrasında tanıma fırsatı bulduğu bir çok talihsiz genci hatırlattığı için anlatmaya değer bulduğunu söyleyen yönetmen böylelikle filmi yönetmek için de ideal bir isim haline gelmiş. Oyuncularının performanslarına ve iyi yazılmış senaryoya sırtını yaslayan yönetmen klasik bir dramaturji ile göze batmayan, sadece hikayeyi anlatma odaklı bir sinmeatografiyle hikayeyi perdeye aktarıyor. Filme dair yegane can sıkıcı nokta Banks'in yeni kız arkadaşını bir tecavüz mağduru yapma kararı zira herhangi bir gerçeklik payı olmadığı gibi sadece "madalyonun bir de bu yüzü var" demek için hikayeye eklenmiş, metoo güruhunun gazabından kaçınmak için eklenmiş bir ayrıntı gibi duruyor ve filmin genel anlatısı içinde çok sırıtıyor.
