Joshua Hoffine düğün fotoğrafçılığından gelme bi arkadaş, ama geldiği nokta düğün dernek ortamından epey uzak. Fotoğrafları photoshop mahsülü değil (her ne kadar son tahlildeki detaylara yönelik ayarlarda bu yola başvursa da) her bir eseri için ayrı setler tasarlayan, kostüm hazırlayan, türlü aksesuardan istifade eden son derece titiz bir sanatçı. Fotoğraflardan da görüleceği üzere kendisi insanın çocukluk korkularını bir cisme bürümekte son derece mahir bi üstat, ayrıca çocuk gibi masumiyet timsali bi öğeye tehdit içeren,yer yer olduça kanlı ama en nihayetinde son derece güçlü atmosferler oluşturması fotoğraflarının en etkileyici yanı (fotoğraflardaki çocuklar Hoffine'ın kendi kızları). Çalışmalarının temel esin kaynağı olarak Amerikan korku filmlerini gösteren Hoffine'ın eserleri şu tarz şeyler:
Joshua Hoffine : "Annem ben çocukken beni ve kızkardeşlerimi alıp “Poltergest” isimli filme götürmüştü. O film benim takıntım haline geldi. Bazen, o filmin kimi sahnelerinde gibi rol yapıyoruz. Küçük kız kardeşim Sarah her zaman dolapta kapalı kalıyor."
"Korku kültündeki canavar imgesi metaforik olarak yaşamınızdaki dengeyi tehdit eden, dünyadaki kaotik güçleri yansıtmaktadır. Kaotik güçler sayısız maske takabilirler. Gerçek hayattaki örnekleri ölüm, hastalık, terör, veba, sosyal toplumun çöküşü ve manyak insanlar olabilir."
"Bir fotoğrafın gücü hakkında söylenebilecek çok şey vardır. Fotoğraf resim yapmaktan çok daha gerçektir. Hepimizin, yatağın altında ya da dolapta saklanan canavarlara ilgisi vardır. Ancak bunları daha önce fotoğraflamıyorduk. Bu durumun bir gücü var."
"Çocukken, korkularımız çok daha ilkeldir. Karanlık korkusu, yüzünüzde dolaşan eller korkusu ve sizi yiyecek olan kocaman ağızlara duyulan korku. Biraz büyük bir çocukken, fantastik ve gerçek dünya arasındaki çizgi hala belirsizdir. Eğer hatırlıyorsanız, bir çocuğun korkusu son derece yoğundur."
"Mümkün olduğunca, kameranın önünde canlı çekim yapıyorum. Fotoşopu ise detayları düzeltip baskı için renk ve kontrast ayarı yapmakta kullanıyorum. Eğer aşırı kan ve çıplaklık varsa, ki en son fotoğrafım “Face/Yüz”de öyleydi, kızımı o zaman sette tek başına çekiyorum ve fotoşopu kullanıp onu fotoğrafın son haline yerleştiriyorum."
"Gruplar ve müzisyenler için artwork ve konsept çekimleri yapıyorum. Hatta şu an asıl gelirim buradan geliyor. Babamın orjinal Black Sabbath plağı vardı. Küçük bir çocukken, Black Sabbath’ın o ilk albümünün kapağına bakakalmıştım. Tüm kalbimle inanıyorum ki, o albüm kapağının çalışmalarımdaki etkisi büyüktür. O kapağı tekrar yapmanın hayalini kuruyorum. Bu da benim yeniden çevrim korku trendine katkım olurdu."
"Kız çocuklarının konu içinde daha güçlü durduğunu düşünüyorum. Ayrıca Oz büyücüsü, Kırmızı Başlıklı Kız, Alice Harikalar Diyarında gibi birçok masalda da kız çocukları var. Benim işlerimde her yerde olduğu gibi küçük kız masumiyeti sembolize ediyor. Aynı zamanda, alt metin çocuğa karşı saldırganlığı da betimliyor. Bunun için bana göre bir kız çocuğu erkeğe göre daha başarılı bir figür. Korku edebiyatı içindeki alt metinlerle ve metafor çalışmaları ile ilgileniyorum."
