"Anger Management"ı zamanında sinemada izlemiş, hiç de beğenmemiştim. Adam Sandler'ın komedi anlayışının bugün bile hala fazla ergen oğlan kafasında ve kaba geldiği oluyor yer yer ama o zamandan bugüne değin gerek Sandler'a gerekse de "Get Smart" ile tüm zamanların en iyi komedilerinden birine imza attığını düşündüğüm yönetmen Peter Segal'a daha bir yumuşadığım da bir gerçek. Hal böyle olunca uzun zamandan sonra tekrar izlediğim filmi hatırladığımdan daha komik buldum.
Başka Sandler filmlerinde de gördüğümüz üzere iticilikle komiklik arasında gidip gelen bir çocukluk anısı ile başlayan "Anger Management" böylelikle Dave Buznik'in (Sandler) sıkıntı çıkmasın diyerekten hayatındaki birçok sinir bozucu şeye sesini çıkarmayan pısırık bir adama nasıl dönüştüğünün psikolojik altyapısını kuruyor. İçinde biriken bu öfke kimi talihsiz vesileler ile gün yüzüne çıkınca mahkeme tarafından kendisine sinir yönetimi tedavisi öngörülüyor ve Dave ile doktor Buddy Rydell'in (Jack Nicholson) yolları böylelikle kesişiyor.
Kabuğundan çıkarmak kisvesi altında Buddy'nin Dave'i türlü türlü rezil durumlara sokmasından ilerliyor filmin komedisi, dolayısıyla hikaye aktıkça seyirci olarak Jack Nicholson'ın şeytan yüzlü doktoruna uyuz olup kendinizi Dave'in yerine koyarak sinire gark olmanız da mümkün, özellikle daha içine dönük bir karaktere sahipseniz. İlk izlediğimde filmi sevmeme nedenim bu muydu diye
düşünmedim de değil. Gerçi finali ile tüm bu işkenceyi anlamlı bir zemine oturtuyor film, ne derece akla yatkın olduğu üzerine çok kafa yormazsanız senaryoyu bu yönüyle takdir etmek mümkün. 
Zaten filmi izlemek için en temel sebep ve son kertede izlenebilir kılan en temel faktör şeytan tüylü Jack Nicholson'ın Adam Sandler'ı çileden çıkarmasını temaşa sansı vermesi. Efsanevi aktörün rolünden aldığı keyif sıfatından okunuyor, Sandler da onun karşısında altta kalmamak için elinden geleni yapmış. Sandler filmlerine kalibre sahibi karakter aktörleri doldurabilmesiyle de biliniyor ki bu filmin kadrosu da göz alıcı; John Turturro, Woody Harrelson, Luis Guzman, John C.Reilly, sadece mahkeme sahnelerinde gözükmesine rağmen avukat rolünde güldürmeyi başaran Kevin Nealon. January Jones, 
Krista Allen ve Heather Graham de memeleriyle onlara iştirak ediyorlar. Marisa Tomei de tatlı kız arkadaş rolünde çok tatlı. Her bir oyuncu yan rolden bir tık öteye çıkmayı başarıp filmin komedisine iştirak edebiliyorlar ki bu takdire şayan bir hususiyet. 
Filmografisi komedi filmlerinden müteşekkil olan yönetmen Segal'in 5 inci işiymiş bu ve Sandler kendisinden çok memnun kalmış olacak ki sonraki iki filminde de ("50 First Dates" ve "The Longest Yard") yönetmenliği Segal'a teslim etmiş. Birçok filminde aynı yönetmenle çalışmayı seven bir isim olan aktörün çoğu filmini izlemiş birisi olarak ki Dennis Dugan ya da Frank Coraci gibi isimlere nispetle Segal'in komediyi perdeye aktarma kifayetlerinin bu saydığımıza benzer birçok isimden daha fazla 
olduğu da aşikar. Bir ara fırsat bulduğumda yönetmenin diğer iki Sandler filmine de göz atıp bu çıkarımımın sağlamasını almayı planlıyorum. O zamanda değin çok kalburüstü bir yanı olmasa da Sandler külliyatından öne çıkmayı başaran bu film son kertede "Anger Management".
olduğu da aşikar. Bir ara fırsat bulduğumda yönetmenin diğer iki Sandler filmine de göz atıp bu çıkarımımın sağlamasını almayı planlıyorum. O zamanda değin çok kalburüstü bir yanı olmasa da Sandler külliyatından öne çıkmayı başaran bu film son kertede "Anger Management".